ભીંજવી શકે એ મને બનીને ઋતુ વસંતની
અને શ્રાવણમાં પણ કોરા રહી જવાનું મારે!
કયાંક બંધ બાંધીને રોકી રાખ મને,
ઇરછા વગર શા માટે વહી જવાનું મારે!
આ સાગરમાં ડૂબવાને તરસ્યો છું એટલે
તો તરીને માત્ર કેમ રહી જવાનું મારે!
હોય છે આંખ સામે જ સપનાઓની મંજિલ
રાહ પર છતા ઉભા રહી જવાનું મારે!
ખુદા આપે વરદાન તો માગીશ એટલો ‘ઉમંગ’
કે એના જ અસ્તિત્વમાં સમાઇ જવાનું છે મારે!
No comments:
Post a Comment